¿PARA QUE PAGAMOS?

Nos Anos 50, España era probe

e os fillos a lonxe tiñan que emigrar.

Deixaban familia, pobo e alegría,

cariño, país, fillos e o seu fogar.

Con gran sacrificio foronos mandando

cartos, para a familia e o pobo axudar.

Con eles se ergueron casas e estradas

traballo e industria para mellorar.

Loitaron coa lingua, coa xente e morriña.

Souberon amañarse para algo aforrar.

Mellorou España, mellorou Galiza…

Voltaron á terra para descansar…

Loitamos tamen os que aquí quedamos

para conseguirmos un mundo mellor.

Pagamos (As veces con moitos esforzos)

A Seguridade para xubilacion.

Habia progreso, había traballo

e tranquilidade neste lar

Pero… veu a crise e o que tiñamos

veñen de querernos os probes quitar

¿E quen tivo a culpa disto que nos pasa?

Nin foi o obreiro, nin a emigración,

nin os xubilados gastaron as rendas, nin os labradores,

nin os mariñeiros, os que agora pagan esta situación.

Foron os señores de colo e garabata

aós que no lle importa a nosa razón

os que queren só enche-los seus petos

e leva-los cartos a outra nación.

Banqueiros, políticos, empresarios ¡Todos!

sacaron tallada mentras houbo en qué.

Agora proclaman con moito descaro

que o fin desta crise ainda non se ve.

Obreiros o paro, empresas a quebra,

os nosos rapaces fora a traballar,

e mentras os ricos (Cos cartos gardados

neses “Paraisos”) vivir e folgar.

¿Para que pagamos os nosos impostos?

¿Para quen se agora non hay non hai sanidá,

nin a educación, nin a dependencia?

¿Onde os nosos cartos irían parar?

E os xubilados que tanto loitamos,

que tanto xuntamos, sin nós descansar

por riba de vernos agora bulrados

solo se nos di “¡Señores a calar!”

E coma Curros Enriquez

disto que vin parvo e mudo

agora “Creo ou non creo…

pero dudar xa non dudo”  

MUXIANA